EREC ISRAEL - wiadomości z Izraela i z Bliskiego Wschodu.

Doradca Podatnika 07/2007 Podatek dochodowy

Sławomir Dziudzik
doradca podatkowy

Osiągnąłem dochód za granicą i muszę się z niego rozliczyć także w Polsce. W jaki sposób wyliczyć podatek?

Pracując za granicą oraz uzyskując z tego tytułu dochody, należy w większości przypadków rozliczyć się z nich także w Polsce. Trzeba tylko pamiętać o regulacjach zawartych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartych przez Polskę z innymi krajami. Obowiązki podatkowe osób wykonujących pracę najemną za granicą określają umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wprowadzają one dwie metody rozliczenia się z podatku. W umowach z różnymi krajami różnie jest to doprecyzowane. Istotą pierwszego sposobu jest wyłączenie z podstawy opodatkowania w Polsce dochodu osiągniętego za granicą. Niestety, w celu ustalenia stawki podatku od dochodu uzyskanego w Polsce, stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu. Sumuje się więc dochód osiągnięty w Polsce oraz za granicą.

Do dochodów, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, osiągniętych w Polsce dodajemy dochody osiągnięte za granicą i od sumy tych dochodów obliczamy podatek według obowiązującej skali. Następnie ustalamy stopę procentową jako stosunek kwoty podatku obliczonego według skali podatkowej do łącznych dochodów uzyskanych przez podatnika (czyli sumy dochodu osiągniętego w Polsce oraz poza granicami kraju).

Tak obliczoną stopę procentową stosujemy do dochodu osiągniętego w Polsce. Przy takim ustalaniu podatku w Polsce nie odlicza się podatku zapłaconego za granicą. Dotyczy to umów zawartych z następującymi państwami: Albania, Bangladesz, Białoruś, Bułgaria, Cypr, Chiny, Chorwacja, Czechy, Estonia, Filipiny, Francja, Grecja, Hiszpania, Indie, Indonezja, Irlandia, Izrael, Japonia, Jordania, Kanada, Liban, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Maroko, Meksyk, Mongolia, Norwegia, Nowa Zelandia, Niemcy, Pakistan, Portugalia, Republika Południowej Afryki, Rumunia, Singapur, Słowenia, Słowacja, Sri Lanka, Szwajcaria, Tajlandia, Tunezja, Turcja, Węgry, Wietnam, Włochy, Zimbabwe, Zjednoczone Emiraty Arabskie i od 2006 roku Szwecja. W przypadku takich krajów, jak: Armenia, Australia, Belgia, Chile, Dania, Egipt, Finlandia, Islandia, Kazachstan, Kirgistan, Korea Płd., Kuwejt, Macedonia, Malezja, Mołdawia, Rosja, Syria, Tadżykistan, Ukraina, Uzbekistan, USA, Wielka Brytania i Irlandia Północna, od 2005 r. - Holandia, a od 2006 r. - Austria, stosowany jest inny sposób.

Polega on na tym, że cały dochód danej osoby (w tym dochód uzyskany poza Polską) podlega opodatkowaniu w Polsce. Łączy się tutaj bowiem dochody uzyskane w Polsce z tymi uzyskanymi za granicą. Od ich sumy oblicza się podatek dochodowy według skali, a następnie odejmuje od niego kwotę podatku zapłaconego za granicą.

Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. Zasada ta ma zastosowanie, nawet gdy w Polsce nie uzyskano w roku podatkowym żadnych dochodów. Jest ona stosowana również w sytuacji, gdy dochód został osiągnięty w państwie, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Treść artykułu dotyczy stanu prawnego obowiązującego w czasie opublikowania go w piśmie.